διάβασα “Το Μαγικό Βουνό”

Το Μαγικό Βουνό του Thomas Mann: Γρήγορα καταλαβαίνεις ότι δεν πρόκειται για μυθιστόρημα. Ο ήρωας, Χανς Κάστορπ, που κυκλοφορεί στις σελίδες του βιβλίου, δημιουργήθηκε για να  συμμετέχει ή να παρακολουθεί διαλεκτικές συζητήσεις με τους υπόλοιπους ήρωες, για θέματα της εποχής τους που καίνε, αλλά και για άλλα, χάρις στην διεισδυτική ματιά στο χρόνο του συγγραφέα και κυρίαρχο κίνητρό του να συγγράψει το βιβλίο της ζωής του, αυτό που θα μιλάει για όλα. Ασκήσεις Λόγου. Με Χιούμορ και Ειρωνεία και με Ελαφρότητα, όπως αρμόζει στις ασκήσεις λόγου, που μπορεί να αποκαλύπτουν ή και να αποκρύπτουν βέβαια μια αλήθεια. Θα μπορούσα να γράψω νέα περιεχόμενα για το βιβλίο, όπως: Θανατική ποινή σελ 588, Ιησουίτες σελ 523, Ουμανισμός σελ 89, Χώρος και Χρόνος σελ 16, Αλχημεία σελ 652, Ανακύκλωση σελ 808. O Τόμας Μαν, δίνει και στον ήρωά του, Χανς Κάστορπ, ένα τέλος με τα ίδια συστατικά: Χιούμορ, Ειρωνεία, και Ελαφρότητα. Αποκαλυπτικό για τη φύση του βιβλίου είναι και το πώς γράφτηκε, όπως το εξηγεί ο ίδιος ο συγγραφέας. Τα γράφει όλα στο τελευταίο κεφάλαιο. Και μην το διαβάσετε νωρίτερα. θα σας χαλάσει κάποιες εκπλήξεις. Υπάρχει και παράρτημα με τη μετάφραση όλων των διαλόγων που γίνονται στα γαλλικά (μόνο και μόνο επειδή υπάρχει έρωτας). Τους ξαναδιάβασα πριν κλείσω το βιβλίο και έτσι το αποχαιρέτισα: με τον Έρωτα.